37 senatorów
Obecnie w polskim senacie zasiada 100 senatorów. Podobnie jak w przypadku 460 posłów ich liczba jest niczym nie uzasadniona. Ponadto funkcja senatora w obecnie obowiązującym ustroju, poza opóźnianiem prac rządu (co bardziej szkodzi niż usprawnia działanie struktur państwa) nie wnosi nic co może zdecydować pozytywnie na funkcjonowanie naszego kraju.
Senat w strukturze ustroju państwa jest jest instytucją prestiżową. W związku z tym wypadałoby senat utrzymać. Jednak aby senat miał strukturę sprawczą w państwie należałoby przydzielić produktywne zadania dla senatu. Liczba 37 senatorów zamiast niczym nieuzasadnionych 100 wynikach z wielkości populacji w Polsce. W związku z tym, że możemy założyć, że Senat ma pełnić funkcję między innymi prestiżową przyjmujemy, że na każdy jeden milion obywateli nadamy jeden mandat senatorski. Ponieważ w Polsce mieszka ponad 36 milionów Polaków to wyznaczając na każdy 'rozpoczęty' milion po 1 senatorze, łacznie da nam 37 senatorów. Jako, że funkcja senatora jest prestiżowa to senatorowie powinni być wysoce doświadczeni oraz powinny pełnić funkcje doradcze zarówno dla posłów jak i prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Powinni oni zarówno weryfikować pracę posłów jak i prezydenta. To senatorowie (nie prezydent) powinni kierować kontrowersyjne ustawy do trybunału konstytucyjnego. Będzie to wyjaśnione w kolejnym dziale dotyczącym funkcji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Ponieważ senator ma pełnić funkcję kontrolną i doradczą, powinni oni mieć duże doświadczenie w polityce i przejść kolejne szczeble awansu w strukturze państwa. Na senatora - doświadczonego, obytego polityka - mogliby kandydować tylko osoby, które odbyły przynajmniej jedną pełną ( czteroletnią) kadencję w parlamencie jako poseł. Senatora można odwołać z funkcji w ten sam sposób, w który odwoływani są posłowie i inni urzędnicy państwowi i lokalni.